Een lied(tekst) in opspraak

Sneuvelde eerst mijn favoriete nummer uit het oude Liedboek “de Heer heeft mij gezien en onverwacht, ben ik opnieuw geboren en getogen”, omdat in een vervolgcouplet een seksistisch getinte passage voorkomt, die alleen maar vermoed kan worden door degenen, die zelf wellicht wat ‘oversekst’ zijn, nu struikelt ‘de politie van het puritanisme’ over een andere tekst, namelijk die van Willem Barnard in Lied 737, waar hij in couplet 19 de negers en de joden vrolijk laat meedoen met de dans, die er in de hemel zal zijn. Voldoende reden, zo vindt men, om ook dit lied te kuisen en/of te weren! Maar is men hier niet al te 'overgevoelig' bezig en verliest men de intentie van de dichter en de context van  het gehele (en oorspronkelijke) lied niet te zeer uit het oog?

Het lied bezingt (immers) het land van ooit – God weet wanneer - , waarin de rollen zullen zijn omgekeerd en de mensen, die vroeger te lijden hebben gehad van onderdrukking, vervolging of discriminatie nu mogen delen in de vreugde van het Koninkrijk Gods.

Tom Mikkers (rem.) en Karin van den Broeke (PKN) vinden de tekst echt niet meer kunnen. Zo zet je mensen weg, je stigmatiseert hen en eigenlijk discrimineer je en is het zelfs racistisch.

Nu is Willem Barnard de laatste, die dat zou gedaan of gewild hebben, lijkt mij. Bovendien vraag ik mij af, of hier inderdaad gediscrimineerd wordt en mensen als ‘minder’ worden weggezet.

Is het woord ‘neger’ ook al in de ban gedaan? Ik wist het nog niet, maar volgens mij betekent het gewoon ‘zwart’. Dan moet het woord ‘blanke’ of ‘witte’ ook in de ban. Dat is dan ook discriminerend.

Natuurlijk moet je altijd zorgvuldig op je woorden letten en uitkijken, dat je door mensen op een bepaald kenmerk te specificeren hen niet stigmatiseert of kleineert. Maar volgens mij is dat hier totaal niet aan de orde.

Het gaat om groepen mensen, die in het verleden (door ons, blanken!) in een bepaalde positie zijn terechtgekomen als slaven, als uitgestotenen. Daar konden die mensen niets tegen doen. Wij, westerse rijken en blanken, waren het, die dit deze mensen aandeden. De joden droegen een ster, omdat wij, de machthebbers in West-Europa, dat voorschreven. Die vernedering en verdrijving uit de samenleving is door ons gedaan, oogluikend gedoogd – sommige helden protesteerden ertegen – en die mensen krijgen nu in dit lied ‘hun verdiende loon’: zij gaan ons voorop in de richting van het Koninkrijk en zij krijgen de eerste plaatsen.

Dit lied discrimineert niet, maar bezingt het einde ervan. Dat groepen mensen nog steeds te lijden hebben van een naam, die hun geschiedenis weerspiegelt, verhelp je niet door hun naam niet meer te noemen of een couplet weg te laten. De loftrompet en de jazz waren trouwens al uitingen van verzet en van hoop en nu zouden wij hun die ontnemen, omdat wij denken, dat het stigmatiserend en discriminerend is? Maken zij er trouwens zelf bezwaar tegen en weigeren zij ‘en masse’ dit lied te zingen? Ik heb er nog niets over gehoord.